|
Wat kan worden geassocieerd met de uitdrukking “Noordzee”? Iets sombers, kouds, winderig … kortom, een echt element! Inderdaad, de Noordzee is voor jou geen warm mediterraan blauw, het is oh-oh-oh met welk karakter. Maar om de een of andere reden, zo’n aantrekkelijke, aanlokkelijke, als een opstandige vrouw, de sleutel tot wiens hart zo moeilijk te vinden is … Hallo meneer zeemeeuw! Aangekomen in het Belgische Oostende, is het onmogelijk om niet de geur van de zee te voelen die elke cel van het lichaam omhult. Als je geluk hebt, vandaag, op de dag van aankomst, is het weer zonnig en niet erg winderig (er staat hier geen wind, neem me niet kwalijk), schreeuwen de meeuwen vrolijk, wachtend op de vissen, maar er zijn helemaal geen toeristen. We verlaten het station, letten op de kleine haven aan de linkerkant en kijken goed naar de brug – is deze gescheiden (omdat iemand op hun boot misschien naar zee wil, gebeurt dit hier vaak). Na al dit zeilen te hebben gezien, is het tijd om jezelf op te frissen! Aan de linkerkant komen we winkels tegen met uitstekende zeevruchten: hier heb je vis, en garnalen en mosselen, en een kenmerkend gerecht – zeeslakkensoep (puur eiwit met jodium!), Over het algemeen voor elke smaak en portemonnee (trouwens, over de portemonnee, porties zijn hier kosten van 2 tot 10 euro, wat naar Belgische begrippen erg budgettair is). Pal ernaast staan frituren, een apart artikel uit de Belgische keuken, dus in Oostende zal je zeker geen honger meer hebben! Het is heel erg lekker! We gaan vooruit, rechts kijken we rond op de vismarkt met vers gevangen krabben, octopussen en andere geneugten van het leven. Als je hier ineens voor korte tijd bent, in een appartement met keuken woont en het niet erg vindt om vissoep te koken, dan vind je hier alle ingrediënten, ook weer voor een zeer betaalbare prijs. En nu, een beetje meer en voor ons is de zee – enorm en krachtig, met niet minder krachtige zandstrook, die naar het schijnt geen rand en einde heeft. Het is tijd om hier een korte stop te maken en op een van de banken op de pier te gaan zitten. De uitzichten zijn fascinerend. Dan kun je met plezier je schoenen uitdoen en langs het door de zon opgewarmde zand naar de zee rennen, en de dappersten kunnen er vanaf een run meteen in springen! Trouwens, de watertemperatuur in de zomer is niet hoger dan 21 graden, dus het is opgedragen aan alle liefhebbers van “verkwikkende frisheid” 🙂 Natuurlijk klimmen sommigen vooral wanhopige in het water in de winter, maar toch, als je jezelf ’s ochtends niet met ijswater dompelt, maak je je nat dat is genoeg. Dus, wat zijn deze geluiden die ergens van boven komen? Oh ja, het is een bierfestival! In Oostende worden vaak allerlei buikfestivals gehouden, soms bieden ze gerechten uit lokale restaurants aan, soms een verscheidenheid aan bier, of iets anders, dus grijp je slag en kom voor nieuwe ervaringen op Oostendse festivals! Dit is het moment om de stad te verkennen! Oostende werd tijdens de Tweede Wereldoorlog bijna volledig verwoest, dus klassieke middeleeuwse Vlaamse huizen zijn hier een zeldzaamheid. Oostende geeft vandaag echter een idee van hoe een moderne, vrij grote Belgische stad leeft, waar mensen niet alleen komen voor de zee en de zon, maar ook om te werken, te studeren, enz. Dan bereiken we de dichtstbijzijnde halte en nemen we een prachtige zeetram: deze rijdt langs de hele Belgische kust, dus vanuit Oostende ben je in ongeveer een uur in de grensplaatsen (De Panne en Knokke). We stappen af aan de halte Riversijde en genieten van de verlaten stranden waar niemand is. De zee leeft hier echt: schaaldieren kruipen, krabben, in het algemeen, toegewijd aan liefhebbers van flora en fauna 🙂 Kijk terug – wat is het? En dit is de Atlantikwall, een systeem van Duitse vestingwerken ter bescherming tegen geallieerde landingen. Ooit werd hier een heel museum georganiseerd, dus als je een liefhebber bent van militaire geschiedenis, dan moet je hier zeker eens kijken. Hoewel het uit de zee komt, zien deze betonnen fragmenten van de geschiedenis er vooral beangstigend uit, alsof ze ons in 1944 ondergedompeld hebben. Dan gaan we naar de kade en lopen terug naar de stad, tijd om de zoute lucht in te ademen en eetlust op te wekken. Precies daar, in de kustcafés, kun je blijven eten (we nemen mosselen – ze zijn hier vooral goed!). En dus, met een portie van de lekkerste verse mosselen en een glas droog wit, kun je de gekste, vlammende, Atlantische zonsondergang ontmoeten! En laat de hele wereld wachten!
|
| https://www.dergatsjev.be/2020/07/blankenberge-zeedijk-strand.html |
